دنیای از حرف دارم نمی دانم تا می خوام به زنجیر بکشانمشان  همه شان فرار را به قرار ترجیح می دهن .شاید همه حق داشته باشن کدام  عاقلی   اسارت  را به رهایی ترجیح میده

اما نمی دانم چرا من ترجیح دادم .بدجوری اسیر شدم .اسیر خودم .اسیر در خلا زندگی کردن ..

..

وقتی وبلاگ زدم  انقدر خوشحال بودم که دیگر دلم از حجم سنگین حرف ها و احساسات نگفته  راحت می شود و نفس می کشد .اما انگار اینجا هم  نمی شود

 

 همه چیز را گفت .گاهی از حرف ها همیشه باید نگفته باقی بماند.................

پ.ن:

از فردا دوباره شروع می شود .تدریس و درس و شاگردها .توجیح برای انجام ندادن کارهایت .چقدر ناگهان زود دیر میشود.

 

خدایا کمک کن تا بنده   فقط تو  باشم فقط همین .

نوشته شده در جمعه 92/1/16ساعت 7:52 عصر توسط امینه نظرات ( ) | |